Γεφύρια της Ηπείρου.

Βιγλίζοντας και αναπολώντας από τις ράχες Ηπειρώτικων γεφυριών.

Trizolou Stone Bridge.

Στο ποτάμι (λίγο μετά την σμίξη του Κνισοβίτικου και του ρέματος της Μπουκοβίτσας στην θέση Αγορασιές) που κυλάει κάτω από το χωριό Καρυά (παλιά ομομασία Τριζόλο) στις δυτικές απολήξεις του ορεινού όγκου της επιβλητικής Καράβας χτίστηκε πριν πολλά – πολλά  χρόνια από ντόπιο ασβεστόλιθο και λαϊκούς μαστόρους ένα από τα πολλά μεγάλα θαύματα της Ηπειρώτικης γεφυροποιίας, το θρυλικό γεφύρι του Τριζόλου. Με διάμετρο τόξου στα 30 μέτρα και ύψος από την κοίτη 15,50 είναι το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι όλης της Θεσσαλίας και το τέταρτο στην εποχή του σε όλη την Πίνδο (μετά από αυτά του Κοράκου, της Πλάκας και της Κόνιτσας). Εξυπηρετούσε την κίνηση των κυρατζήδων, των προσκυνητών, των στρατευμάτων και των κοπαδιών στον οδικό άξονα (μέσα από έναν ξεχασμένο πια λαβύρινθο δρόμων και μονοπατιών) Άρτας – Πύλης – Μουζακίου, και έδινε μία ασφαλή προσπέλαση για το ονομαστό και πολυσύχναστο μοναστήρι της Σπηλιάς στα Κουμπουριανά. Πρόκειται για μια στιβαρή και όμορφη κατασκευή που προκαλεί το δέος στον επισκέπτη όταν το πρωτοαντικρύζει από την κοίτη και ακόμα περισσότερο όταν σηκώνει το κεφάλι και το καμαρώνει από κάτω. Η βορινή πρόσβαση προς το Πετρωτό έχει χαθεί από κατολίσθηση αλλά και η άλλη προς την Καρυά, η νότια, δεν είναι και στα καλύτερά της. Το κατάστρωμα παρουσιάζει πολλές πληγές τόσο από τον χρόνο όσο και από τους επίδοξους χρυσοθήρες που προκειμένου να αποκαλύψουν τους θησαυρούς του Αλή Μπαμπά είναι ικανοί να το γκρεμίσουν εκ θεμελίων ασύδοτοι και ανενόχλητοι……

Θα ήταν κοινότυπο η ασυγχώρητη αφέλεια να τονίσουμε ότι κάποιος υπεύθυνος επιτέλους πρέπει να κάνει κάτι για να μην θρηνήσουμε και άλλη μία τρομακτική απώλεια;

ORCHIDACEAE - Ophrys insectifera

Ophrys insectifera.

Ψηλόλιγνη ορχιδέα με εντυπωσιακά άνθη που μιμούνται με εντυπωσιακό τρόπο τις αγριομέλισσες Argogorytes mystaceus που τις επικονιάζουν , έχει εντοπιστεί σε ελάχιστα σημεία της Βόρειας Ελλάδας και εκπροσωπείται σχεδόν πάντοτε από λίγα διάσπαρτα άτομα. Η σπανιότητά της επιβάλλει την προστασία της και , δυστυχώς, ο μόνος τρόπος είναι να μην ανακοινώνονται δημόσια τα σημεία εντοπισμού της. Παλαιότερη αναφορά εύρεσής της στην Αιτωλία δεν έχει μέχρι στιγμής επιβεβαιωθεί. Ανθίζει τον Μάϊο.

Mt. Gramos flora (Primulaceae).

Soldanella pindicola.

Η Σολντανέλλα η πινδική είναι ένα πανέμορφο πολυετές φυτό των μεγάλων υψομέτρων των βουνών της Βόρειας Ελλάδας. Έχει χαμηλό βλαστό με 1-4 άνθη, καμπανόσχημα και πολυσχιδή, φύλλα δισκοειδή με μακρύ μίσχο (όλα στη βάση) και αγαπάει τα ρυάκια και τις νεροσυρμές. Ανθίζει από τα τέλη Μαΐου και όλον τον Ιούνιο. Γνωστό στην Ευρώπη ως Snowbell.Φωτογραφήθηκε στον Γράμο.

Κωνοφόρα της Ελλάδας.

Το ρόμπολο, ή λευκόδερμη πεύκη (επιστημονική ονομασία Pinus heldreichii- Πεύκη του Χελδράιχ, συν.Pinus leucodermis), είναι είδος πεύκου που απαντάται στα μεγάλα υψόμετρα, πάνω από τα 1500 μέτρα. Ζει στην Βαλκανική χερσόνησο αλλά και τη νότια Ιταλία. Στην Ελλάδα βρίσκεται στα βουνά της Β. Πίνδου, & στον Όλυμπο (όπου και το είδος περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1851), σε άγονα και ορεινά εδάφη, σε αρκετά αντίξοες κλιματικές συνθήκες εκεί όπου τελειώνουν τα δάση μαύρης πεύκης ή ελάτης και είναι μόνιμα εκτεθειμένο στους κεραυνούς. Είναι είδος το οποίο συναντάμε σποραδικά και δεν σχηματίζει εκτεταμένα δάση. Η επιστημονική του ονομασία οφείλεται στον γερμανό βοτανολόγο Χέλδραϊχ (Τheodor Heinrich Hermann von Heldreich). Οι φωτογραφίες της ανάρτησης είναι από τον εθνικό δρυμό Πίνδου.