Επειδή η Ελληνική φύση δεν τελειώνει , όπως είναι φυσικό , στην Ρούμελη και επειδή το μικρόβιο της περιπλάνησης θα κατατρώει πάντα τις ψυχές μας, θεωρώ χρέος την παρουσίαση σ' αυτό το ιστολόγιο μικρών ψηφίδων της υπόλοιπης Ελλάδας που για μια μικρή στιγμή - αλλά πετρωμένη στο χρόνο - λάμψανε στα αχόρταγα μάτια μου σαν τις σταγόνες της δροσιάς στον πρωινό ήλιο . Με δέος και ανυπόκριτο θαυμασμό .
Lubie też chodzić po lesie, ale chyba tego u nas nie widziałam, a podoba mi się. Pozdrawiam
ΑπάντησηΔιαγραφή