Επειδή η Ελληνική φύση δεν τελειώνει , όπως είναι φυσικό , στην Ρούμελη και επειδή το μικρόβιο της περιπλάνησης θα κατατρώει πάντα τις ψυχές μας, θεωρώ χρέος την παρουσίαση σ' αυτό το ιστολόγιο μικρών ψηφίδων της υπόλοιπης Ελλάδας που για μια μικρή στιγμή - αλλά πετρωμένη στο χρόνο - λάμψανε στα αχόρταγα μάτια μου σαν τις σταγόνες της δροσιάς στον πρωινό ήλιο . Με δέος και ανυπόκριτο θαυμασμό .
Οι φωτογραφίες σου αναδεικνύουν και το πιό ταπεινό λουλουδάκι του βουνού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν προσεγγίζεις τις μικρές και ασήμαντες οντότητες της δημιουργίας με σεβασμό, Μαρίνα, όλα γίνονται πιο εύκολα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί είναι σίγουρο ότι πρέπει να τις σεβόμαστε .
Και τα ονόματα δεν είναι τίποτα άλλο παρά απλές προσφωνήσεις φίλων . Όπως λέμε Γιώργος, Μυρρίνη η Ρωμανός .....