Στην ψηλότερη αλπική λίμνη της Ελλάδας . Στην δρακόλιμνη Γκιστόβα στον Γράμμο , υψόμετρο 2.360 μέτρα. |
Επειδή η Ελληνική φύση δεν τελειώνει , όπως είναι φυσικό , στην Ρούμελη και επειδή το μικρόβιο της περιπλάνησης θα κατατρώει πάντα τις ψυχές μας, θεωρώ χρέος την παρουσίαση σ' αυτό το ιστολόγιο μικρών ψηφίδων της υπόλοιπης Ελλάδας που για μια μικρή στιγμή - αλλά πετρωμένη στο χρόνο - λάμψανε στα αχόρταγα μάτια μου σαν τις σταγόνες της δροσιάς στον πρωινό ήλιο . Με δέος και ανυπόκριτο θαυμασμό .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καλή αρχή και στη νέα προσπάθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ φίλε μου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν 60 χρόνια και κάτι περπάτησε εδώ πάνω ο πατέρας μου , νηστικός και ξυπόλητος , σαν κυνηγημένο αγρίμι με ένα πελώριο "γιατί" στα μάτια και στην καρδιά .
Ο τόπος είναι γεμάτος οβίδες, πολυβολεία και ορύγματα αλλά πάνω απ' όλα στοιχειωμένος από τα παιδιά που δεν προλάβανε να μεγαλώσουν ...
Ένας κόμπος στο λαιμό που θέλει να γίνει κραυγή αλλά πνίγεται στη γέννησή του .
Οι τόποι είναι συνδεδεμένοι με τις θύμησες. Τότε μονάχα αποκτούν χτύπο καρδιάς και πνοή που μπορεί να γίνει από κραυγή μέχρι τραγούδι ή παράπονο. Για όνειρα που έμειναν αδικαίωτα, για αγώνες και ιδανικά για ένα καλύτερο κόσμο που δεν ήρθε ποτέ. ΑΛΛΑ, υπάρχει ένα μεγάλο "αλλά" κατ' εμέ: τίποτε δεν πάει χαμένο στη χαμένη μας ζωή. Καλή περιπλάνηση στα ξεχασμένα μονοπάτια της ιστορικής μνήμης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τεράστιο το θέμα , φίλε μου , και δεν εξαντλείται σε πέντε αράδες .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα τίποτα δεν πάει χαμένο αλλά όταν κάποιοι δεν βγάζουν συμπεράσματα, δεν ομολογούν ποτέ λάθη και συνεχίζουν αμετανόητοι να πορεύονται σαν να μην έγινε τίποτα , τότε κάτι σάπιο υπάρχει και ζέχνει ανυπόφορα .
Δυστυχώς αυτοί που κάνουν εμπόριο των ελπίδων μας είναι πολλοί και πολύχρωμοι.
Πιστεύω ότι οι όποιοι "σχηματισμοί" πρέπει να υπηρετούν τον λαό και όχι ο λαός αυτούς , όπως συμβαίνει σήμερα .
Σε κάθε περίπτωση σε ευχαριστώ !!
Ο Άρης Βελουχιώτης, πολύ σοφά, είχε πει:
ΑπάντησηΔιαγραφή"ότι είναι καλό για το λαό είναι και για το κόμμα". Έθεσε δηλαδή την προτεραιότητα, υποδηλώνοντας με σαφήνεια ποιος πρέπει να "υπηρετεί" ποιον. Και ο νοών νοείτω...
Από κει και πέρα και παρά τα λάθη (ή και τις προδοσίες αν θες) το αντάρτικο κίνημα του εξεγερμένου λαού μας που "τόλμησε" να αμφισβητήσει και να κοντράρει το σύστημα και τους πάτρωνές του, έχει το βαθύ σεβασμό μου (και θαυμασμό μου). Τα ξυπόλητα φτωχόπαιδα με τα "λιανοντούφεκα" είχαν ψυχή και ιδανικά και τουλάχιστον σε ηθικό επίπεδο αποδείχτηκαν διαχρονικά ισχυρότεροι από τις αμερικανικές "ναπάλμ" εκεί στα ματωμένα βουνά του Γράμμου.
Δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κάτι σημαντικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδεχομένως κάποιες πινελιές θα πρόσθετα για το τι μέλει γενέσθαι .
Αυτά τα θέματα χρειάζονται τζάκι, κρασάκι (με τα σχετικά) καλή καρδιά και νυχτέρια !
Όπως το είπες! Κρασί και νυχτέρι και ίσως κάποιον από τους παλιούς παρέα, από αυτούς που τα έζησαν!
ΑπάντησηΔιαγραφή